Co to jest stan przedrzucawkowy? 

Stan przedrzucawkowy według badań dotyka od 2-8 procent kobiet ciężarnych. Jest poważnym schorzeniem, które zagraża matce, ale może również doprowadzić do wielu nieprawidłowości w rozwoju płodu, a nawet zakończyć się przedwczesnym porodem. Szczególną uwagę powinny więc zwrócić na niego kobiety będące w grupie ryzyka. Zatem, co to jest stan przed rzucawkowy w ciąży i co oznacza? 

Stan przedrzucawkowy w ciąży określany także mianem preeklampsji i znany pod powszechnym określeniem zatrucia ciążowego, to zespół objawów, które najczęściej pojawiają się po 20. tygodniu ciąży i związane są przede wszystkim z nadciśnieniem tętniczym. Warto jednak zaznaczyć, że wysokie ciśnienie nie przesądza o zdiagnozowaniu stanu przedrzucawkowego. Objawem mu towarzyszącym jest również pojawienie się białka w moczu. 

W większości przypadków stan przedrzucawkowy pojawia się pod koniec trwania ciąży i prowadzi do utrudnionego przepływu łożyskowego, jednak warto wiedzieć, że ryzyko jego wystąpienia jest możliwe do oszacowania już w pierwszym trymestrze ciąży podczas badania USG. 

Stan przedrzucawkowy w ciąży – objawy 

Mdłości w ciąży, zgaga, problemy ze snem, częstsze oddawanie moczu czy chociażby hemoroidy w ciąży – z tymi dolegliwościami zmaga się wiele kobiet ciężarnych. Diagnoza tych przypadłości nie sprawia nam żadnych trudności. Bardziej problematyczny pod tym względem może wydawać się stan przedrzucawkowy. Objawy zatrucia ciążowego są jednak łatwe do zauważenia i zdiagnozowania. 

Pierwszym i podstawowym symptomem mogącym świadczyć o wystąpieniu stanu przedrzucawkowego jest podwyższone ciśnienie tętnicze, czyli ciśnienie równe lub wyższe niż 140/90 mmHg. Kolejnym objawem jest białkomocz. Ten z kolei może zostać stwierdzony podczas badania moczu. Kobiety, u których diagnozuje się stan przedrzucawkowy, często mogą zmagać się również z silnymi bólami głowy, bólami nadbrzusza, nudnościami czy zaburzeniami widzenia, utratą równowagi, osłabieniem. 

Pamiętajmy jednak, że wszystkie takie dolegliwości należy niezwłocznie skonsultować z lekarzem prowadzącym. Ten, celem potwierdzenia lub też wyeliminowania wystąpienia stanu przedrzucawkowego, powinien również zlecić badanie morfologii krwi, kreatyniny oraz enzymów wątrobowych. 

Stan przedrzucawkowy w ciąży – czynniki ryzyka

Wiedząc już, co to jest stan przedrzucawkowy, warto zatrzymać się na chwilę nad ewentualnymi czynnikami ryzyka, by wskazać grupę kobiet, które są narażone na jego wystąpienie. Wśród głównych czynników ryzyka wskazuje się między innymi: 

• zdiagnozowane przed ciążą nadciśnienie tętnicze,
• cukrzyca,
• pierwsza ciąża,
• ciąża w wieku 40+,
• otyłość,
• wady genetyczne płodu,
• wystąpienie stanu przedrzucawkowego w poprzedniej ciąży,
• ciąża wielopłodowa,
• choroby autoimmunologiczne,
• choroby nerek.

Stan przedrzucawkowy w ciąży – czym grozi?

Wiemy już, czym jest stan przedrzucawkowy. Objawy zatrucia ciążowego nie mają też przed nami żadnych tajemnic. Pozostaje tylko pytanie – czym grozi stan przedrzucawkowy w ciąży i jakie może mieć konsekwencje? 

Przede wszystkim warto zaznaczyć, że stan przedrzucawkowy w ciąży jest niebezpieczny zarówno dla kobiety, jak i dla dziecka. Może on doprowadzić do niewydolności łożyska i wewnątrzmacicznego obumarcia płodu lub przedwczesnego porodu i niskiej masy urodzeniowej dziecka. Przewlekłe ciśnienie może być również przyczyną udaru mózgu i niewydolności narządów. Jak pokazują niektóre badania, u wcześniaków urodzonych w wyniku wystąpienia stanu przedrzucawkowego, mogą wystąpić zaburzenia poznawcze i behawioralne. Co więcej – dzieci urodzone przed terminem są bardziej narażone na różnego rodzaju infekcje. 

Stan przedrzucawkowy w ciąży może więc doprowadzić do wielu komplikacji, dlatego kluczowa jest profilaktyka i pozostawanie pod stałą kontrolą lekarską. To, co najistotniejsze – choć niekiedy nie jesteśmy w stanie zapobiec wystąpieniu niektórych schorzeń, kluczowe może okazać się zdiagnozowanie ich na wczesnym etapie. W przypadku stanu przedrzucawkowego taką możliwość daje, chociażby badanie USG. Odpowiednio wcześnie postawiona diagnoza i ocena ryzyka umożliwi wówczas wdrożenie koniecznej terapii, która pozwoli ustabilizować wartości ciśnienia. Profilaktykę będzie stanowił  zdrowy tryb życia, czyli podejmowanie regularnej aktywności fizycznej, zbilansowana dieta, np. śródziemnomorska, ograniczenie stresu min. poprzez techniki medytacyjne.