Objawy naglącego nietrzymania moczu

O nietrzymaniu moczu mówimy wtedy, gdy dochodzi do mimowolnego wycieku moczu z pęcherza. W sytuacjach skrajnych może również dojść do częściowego lub też całkowitego opróżnienia pęcherza w sposób nieuświadomiony. W zależności od tego, jak duże jest natężenie dolegliwości związanych z niemożnością utrzymania moczu , rozróżniamy kilka stopni nietrzymania moczu. Co ważne, naglące nietrzymanie moczu również objawia się mikcją bez świadomej decyzji, przy czym jest ona poprzedzona silnym parciem na pęcherz. Naglące parcie na mocz jest objawem, na który warto zwrócić uwagę. Nie występuje ono bowiem przy wysiłkowym nietrzymaniu moczu. Dlatego jeśli nie zauważasz wycieku moczu podczas kaszlu czy kichania, a pojawia się naglące parcie na pęcherz i towarzyszą temu wycieki moczu, kiedy nie możesz zdążyć do toalety prawdopodobnie cierpisz na naglące nietrzymanie moczu. Niestety diagnoza może zostać postawiona wyłącznie przez lekarza po przeprowadzeniu odpowiednich badań, między innymi badania urodynamicznego. Na jakie jeszcze objawy warto zwrócić uwagę?

● Częstomocz – jak mówi sama nazwa, jest to potrzeba częstego oddawania moczu. Parcie pojawia się znacznie częściej, niż zwykle. Przyjmuje się, że normalna ilość mikcji to 7- 8 w ciągu dnia przy wypijaniu ok. 2-2,5 litra płynów.
● Nykturia – konieczność oddawania moczu także w nocy. O nykturii mówi się wtedy, gdy do oddania moczu w nocy dochodzi minimum dwa razy.
● Stałe uczucie parcia – pojawia się niezależnie od tego, jak bardzo wypełniony jest pęcherz. Gdy pęcherz jest zdrowy, sygnalizuje potrzebę opróżnienia dopiero w momencie, w którym jest wypełniony w dwóch trzecich objętości. Chory pęcherz może sygnalizować parciem potrzebę mikcji znacznie wcześniej.

Naglące parcie na mocz jest uciążliwym problemem, który może być spowodowany różnymi schorzeniami. Jeśli obserwujesz u siebie powyższe objawy, być może cierpisz na zespół pęcherza nadreaktywnego, czyli tak zwane OAB (overactive bladder). Wspomniane wyżej objawy mogą występować w różnej kombinacji i nie zawsze wiążą się z nietrzymaniem moczu. Skurcze mogą pojawiać się początkowo bez mimowolnego wycieku moczu i koniecznie należy zwrócić na to uwagę już w tej fazie choroby.

Przyczyny naglącego nietrzymania moczu

Za przyczynę naglącego nietrzymania moczu uznaje się nadmierną aktywność mięśni gładkich pęcherza, które powodują skurcze niezależnie od tego, jaka ilość moczu znajduje się w pęcherzu. Dlatego właśnie potrzeba oddania moczu jest niewspółmierna z poziomem wypełnienia pęcherza. Naglące nietrzymanie moczu zgłaszają również kobiety z obniżeniem narządów miednicy mniejszej. Naglące nietrzymanie moczu może być objawem patologii pęcherza moczowego, takich jak infekcje urologiczne, ale także kamica nerkowa. Jest to również symptom schorzeń centralnego układu nerwowego. Naglące nietrzymanie moczu towarzyszy na przykład chorobie Parkinsona czy stwardnieniu rozsianemu. Występuje również u mężczyzn, u których zdiagnozowano choroby gruczołu krokowego. Może pojawić się też przy nowotworach. Niestety przyczyny nadreaktywności pęcherza nadal nie są znane. Badając to schorzenie, bierze się pod uwagę wiele czynników, takich jak zmiany w drogach moczowych, zaburzenia neurologiczne, czy nawet związek chorób psychicznych z nadreaktywnością wypieracza i parciami naglącymi. Sprawdź artykuł https://www.poznajelly.pl/artykuly/49/operacja-prostaty-jak-radzic-sobie-z-problemem-nietrzymania-moczu-po-operacji, gdzie omówiony jest problem nietrzymania moczu po operacji prostaty.

Leczenie naglącego nietrzymania moczu

Wiesz już, czym jest spowodowane naglące nietrzymanie moczu. Leczenie tego schorzenia wymaga specjalistycznej opieki lekarza oraz fizjoterapeuty urologicznego lub uroginekologicznego. Po procesie diagnostycznym, który wymaga wykonania posiewu moczu, badania ogólnego, USG jamy brzusznej i badania urodynamicznego, lekarz może rozpoznać naglące nietrzymanie moczu. Leczenie farmakologiczne jest najczęstszą drogą postępowania w poradzeniu sobie z tą dolegliwością. Leczenie polega na zablokowaniu receptorów muskarynowych. Farmaceutyki (najczęściej z grupy leków antycholinergicznych) zmniejszają skurcze wypieracza oraz pozostałych mięśni gładkich pęcherza. Dzięki temu naglące parcie na mocz jest mniej odczuwalne, a pęcherz ma możliwość wypełnienia się w większym stopniu. To z kolei sprawia, że częstotliwość nietrzymania moczu znacznie się zmniejsza.

Leki mogą jednak powodować skutki uboczne, na przykład suchość w jamie ustnej, częste zaparcia czy uczucie senności. Oprócz leczenia farmakologicznego, specjalista prawdopodobnie zaleci także fizjoterapię urologiczną obejmującą ćwiczenia mięśni dna miednicy, ćwiczenia z biofeedbackiem czy z wykorzystaniem elektrostymulacji. Ćwiczenia mięśni Kegla pozwalają zwiększyć kontrolę chorego nad pęcherzem i poprawić mechanizm trzymania moczu. Dodatkowo przy naglącym nietrzymaniu moczu proponuje się terapię behawioralną, która ma na celu powolne zwiększenie pojemności pęcherza za pomocą świadomego wydłużania czasu pomiędzy kolejnymi mikcjami. Podczas leczenia oczywiście zaleca się stosowanie artykułów higienicznych, takich jak wkładki urologiczne Elly, które mają chronić przed wilgocią, zwiększać komfort chorego i minimalizować ryzyko wystąpienia infekcji intymnych.

Naglące nietrzymanie moczu jest trudną i niekomfortową przypadłością. Nie należy jednak bagatelizować jej objawów – zbyt długie czekanie sprawi tylko, że trudniej będzie Ci okiełznać tę chorobę. Dowiedz się również z artykułu https://www.poznajelly.pl/artykuly/47/leczenie-symptomy-i-przyczyny-wysilkowego-nietrzymania-moczu jakie są symptomy, przyczyny i leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu.